Rumień guzowaty - informacje o chorobie
Rumień guzowaty jest chorobą zapalną. Dotyka ona tkanki tłuszczowej i lokalizuje się w tkance podskórnej. Nie została określona konkretna grupa wiekowa, która częściej dotykana jest tą przypadłością.
Zmiany najczęściej lokalizują się na podudziach (głównie po stronie wyprostnej), mogą jednak w mniejszych ilościach występować nad udach bądź przedramionach. Zmiany chorobowe ustępują bez pozostawienia jakichkolwiek nieprawidłowości na skórze w postaci np. blizn.
Przyczyny
- Osłabienie organizmu,
- Osłabienie systemu odpornościowego,
- Długotrwały niehigieniczny tryb życia,
- Paciorkowce górnych dróg oddechowych,
- Sarkoidoza,
- Grzybica,
- Gruźlica,
- Trąd,
- Histoplazmoza,
- Wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
- Stosowanie niektórych leków,
- Długotrwały stres.
Objawy
- Dużych rozmiarów, koloru czerwonego i charakteryzujące się dużą bolesnością guzy,
- Podwyższona temperatura ciała,
- Bóle stawów,
- Zmiany najczęściej występują zimą oraz wiosną,
- Zmiany mają tendencję do zlewania się,
- Ich średnica może wynosić od 1 do 10 centymetrów.
Diagnostyka
Podstawą stwierdzenia rumienia guzowatego jest zróżnicowanie tego schorzenia od innych znacznie poważniejszych dolegliwości. Zadaniem lekarza jest je najpierw wykluczyć, co następuje na podstawie prześwietlenia klatki piersiowej, badania krwi oraz biopsji guzów – dzięki temu możliwe staje się ustalenie przyczyny powstania schorzenia i wdrożenie odpowiedniego leczenia.
Leczenie
- Jeśli znamy przyczynę powstawania rumienia należy ją bezwzględnie wyeliminować,
- Antybiotyki,
- Kortykosteroidy,
- Leki przeciwprątkowe,
- Maści – metanabolowe, ichtiolowe, metindolowe,
- Miejscowo – kremy oraz innego typu preparaty z zawartością słabych sterydów lub heparynoidów,
- Jodek potasu – jest to stara metoda, dziś już nie stosowana tak powszechnie jednak w wyjątkowych sytuacjach powraca się do niej i podaje tę substancję przez okres 6 do 8 tygodni.